Prva crkva u Osijeku je bila od drveta i pletera, u sadašnjoj crkvenoj porti postojala je do 1719/20. kada je na tom istom mestu sagrađena nova crkva od kamena. Ova crkva je bila premalena, pa je za vreme srpskog patrijarha Arsenija IV Šakabente započeta gradnja (21.04.1733.) nove crkve – Barokna građevina sa dozidanim visokim tornjem kakav dolikuje sabornoj crkvi. Ikonostas je rdio Janko Halkozović a rezbarske radove Rildhaner. Na pravoslavni Badnjak 6.01.1942. godine započeto je, a završeno 12.03. iste godine rušenje crkve, po nalogu ustaških vlasti. Bogoslužbeni predmeti spakovani su u 6 sanduka i predani gradskoj štedionici. Ikonostas je polomljen, spaljen. Delimično sačuvane ikone sa ikonostasa predate su gradskom muzeju. Današnji saborni hram, posvećen takođe uspenju Presvete Bogorodice po projektu arh. Dragomira Tadića, u srpskovizantijskom stilu, započet je 1966. godine. Osvetio ga je episkop bački 28.10.1979. kao “slavonska Lazarica”. Hram je u toku poslednjega rata opljačkan i demoliran. Ikone sa ikonostasa odnete su 20.06.1992. godine kao i čuvena osiječka Bogorodica, rađena na ovčijoj koži. O ovom sakralnom i kulturnom blagu Srba u Osijeku još uvek nema traga. Novi ikonostas urađen je i osvećen 2005. a radili su ga braća Dimitrijevićiz Kragujevca, a ikone je slikao grk Kostas Stergju. Na zvoniku su tri zvona. 2007/08. izgrađena je monumentalna kupola, sa kojom je hram dobio puni izraz, a krov je prekriven bakrom.