Петар Јовановић

Petar Jovanović rođen je u Iloku 18. februara 1800. godine gde je završio osnovnu školu. Školovanje je nastavio u Osijeku gde završava srednju školu. Bogosloviju je završio u Sremskim Karlovcima. Do 1830. godine bio je profesor klasičnih jezika u sremsko-karlovačkoj gimnaziji kad prelazi na mesto sekretara Višeg narodnog suda, a potkraj 1832. godine postao je sekretar književne kancelarije u Kragujevcu.
U potrazi za pogodnom ličnošću, za upražnjeno mesto beogradskog mitropolita, nakon smrti Milentija Pavlovića, knez Miloš Obrenović ponudio je Jovanoviću ovaj položaj. Budući da je bio svetovnjak sve svešteničke i monaške činove prošao je u 15 dana. Uzeo je monaško ime Petar. Za mitropolita ga je položio carigradski patrijarh Konstantin o Sv. Nikoli 1833. godine izvršio je značajan rad na organizaciji crkve, davši joj pravnu i kanonsku osnovu. Uspostavio je Konzistoriju a 1837. godine i Sveti arhijerejski sinod, sačinio je crkveni ustav. U njegovo doba podignuta je beogradska Saborna crkva. Posebno se zauzimao za prosvetni i kulturni napredak. Otvorio je bogosloviju u Beogradu, narodne škole.
Bio je izabran za počasnog člana Društva srpske slovesnosti 1842. godine.
Povratkom starog kneza Miloša bio je primoran da se povuče s položaja, a 1859. godine napustio je Srbiju. Izabran je potom za gornjokarlovačkog episkopa. Učestvovao je 1861. godine na zasedanju hrvatskog Sabora. Umro je 22. septembra 1864. godine te je sahranjen u manastiru Krušedol.