Josif Milovuk rođen je u Trpinji 1787. godine. Životni put odveo ga je u Peštu. U srpskoj istoriji će ostati zapamćen po događaju iz 1826. godine kada je bio jedan od sedmorice osnivača Matice srpske koja i dan danas postoji, te se smatra najstarijim institucijom takve vrste koja još uvek deluje. Po uzoru na Maticu srpsku i ostali slovenski narodi u Habzburškoj monarhiji usvajaju uz ime i sličan model nacionalnog okupljanja: Matica ilirska, Matica slovenska, Matica češka i sl.
Nakon razilaska s Maticom srpskom nastavio je svoj rad na polju kulture, sarađivao je sa književnicima, osnovao je i vlastitu knjižaru, jednu od prvih u novijoj istorijisrpske kulture. Uprkos razlazu Milovuk je zadržao lepo mišljenje o Matici srpskoj čiji rad je i dalje pomagao. Bio je jedan od prvih koji je odštampao muzikalije i note, pa je tako ušao i u istoriju muzike. Jednođa od važnih delatnosti Milovukove knjižare bilo je i izdavanje slika slavnih Srba. Prva slika koju je izdao bila je idealizovani portret Marka Kraljevića, za koji je poznato i da je štampan na svili. Milovukova edicija, po svom duhu i sadržaju, biće kasnije ocenjena kao jedan od začetaka romantizma u srpskoj likovnoj umetnosti.
Umro je u Pešti 1850. godine. Za grob mu se danas ne zna. Lik mu je za potomstvo i večnost, sačuvao veliki srpski slikar Dimitrije Avramović na portretu koji se i danas čuva u galeriji Matice srpske u Novom Sadu. Rodna Trpinja je zahvaljujući nazivu Milovukova ulica sačuvala sećanje na Josifa. Odužila mu se spomen-pločom postavljenoj na kući podignutoj na mestu rodne kuće. Milovukovići, ostavši bez potomstva zaveštali su kuću Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Danas je u njoj parohijski dom te tamo stanuju trpinjski sveštenici.